دانلود فایل تصویری با فرمت mp4

هفته ای که سالی یک بار کمی از شما می گوئیم کم کم فرا می رسد تا هفته ای دیگر در سال بعد به خدا می سپارمتان .

خوش باشید .

چند روز بعد از عملیات پیروزمندانه و غرور آفرین شکست حصر آبادان توسط لشکر پیروز خراسان ، به دستور امیر صیاد شیرازی گروه 411 بروجرد برای جمع آوری و خنثی سازی مین های بجا مانده در دشت بسیار وسیع آبادان مشغول به کار شد. من  به همراه جناب سروان امیر چوپانی و چند نفر دیگر از گردان 436 مهندسی بروجرد برای شناسایی میادین مین به آن منطقه رفتیم  .

منطقه ی مین گذاری شده از کیلومتر 50 جاده ی آبادان ماهشهر شروع می شد و به لبه ی کارون می رسید . عراقی ها انقدر مین در منطقه پخش کرده بودند که به این سادگی امکان خنثی سازی آنها نبود .

آن روز سعی کردیم منطقه را خوب شناسایی کنیم و نقشه های میادین مین را تا حد ممکن روی کاغذ بیاوریم . کنار سنگر های عراقی پر بود از جنازه هایی که با لودر روی آنها خاک ریخته شده بود . در منطقه ای که به قایق سازی معرف است تعدای از نیروهای ایرانی حضور داشتند ، وقتی ما را دیدند چای تعارف کردند و ما هم در مورد عملیات از آنها سوال کردیم . یک نفر از آنها که با لهجه ی شیرین مشهدی صحبت می کرد گفت هر وقت خواستید تشریف ببرید بیاین تا یه چیزی رو نشونتون بدم .

ما بعد از صرف چای بلند شدیم و به همراه او کمی جلو رفتیم ما را به نزدیک سنگر ی برد که خراب شده بود و دستی سیاه شده از زیر خاک سنگر بیرون زده بود .

او دست را نشانمان داد و گفت : این دست رو می بینید که الان لانه ی مگس شده ، وقتی دقت کردیم دیدم درست می گوید مگس ها نوک انگشتهای دست آن جنازه را سوراخ کرده و از سر انگشتانش وارد بدنش می شدند .

او ادامه داد ، این دست شب عملیات خیلی ما را اذیت کرد پشت تیر بار قرار گرفته بود و بچه ها را درو می کرد دوستان او تسلیم شده بودند ولی این دست همچنان شلیک می کرد  به همین خاطر ما با آرپی جی سنگر را روی سرش ریختیم .

به نظرتون اگه می دونست دستش یه روزی  به این وضعیت می افته بازم مقاومت می کرد ؟ یکی از بچه ها نگاهی به جنازه کرد و گفت : این دست بر خلاف " «و ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رمی» از شیطان الهام می گرفته است .

به گزارش «ایثار»، شهید فاضل زاده روز جمعه بر اثر انفجار تروریستی گروه تکفیری داعش در مسجد امام جعفر صادق(ع) در کشور کویت به فیض شهادت نائل آمدند.

 در این انفجار 27 نفر از شیعیان شهید شدند که دو نفر ایرانی هستند. یکی از شهدا  محمدرضا فاضل زاده است که روز گذشته 15تیرماه در بروجرد تشییع شد.
شهید فاضل زاده 74 ساله و روحانی بود که در روز جمعه هنگام برگزاری نماز در کویت به شهادت رسیده است.
لازم به ذکر است که در مراسم تشییع شهید فاضل زاده امام جمعه، فرماندار، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، جمعی از مسئولان و خانواده های معظم شهدا حضور داشتند.

اگر بابا بفهمد...   نوشته : احمد یوسفی 

وقتی دعوت نامه ی روز جانباز را  از خانم دوستی گرفت ، بدنش لرزید . عرق سردی روی پیشانی اش نشست ، با گوشه ی مقنعه ، عرقش را پاک کرد . سعی کرد خودش را شاد نشان دهد . از خانم دوستی خدا حافظی کرد و از دفتر بیرون آمد .

در راه ، نامه را با دستانی لرزان از پاکت بیرون آورد . ابتدای نامه نوشته بود

بسمه تعالی

با عرض سلام و خداقوت خدمت کلیه وبلاگ نویسان معززی که در این دوره از مسابقات شرکت کردند.بدینوسیله ضمن عذر خواهی بابت تاخیر در اعلام نتایج به علت حجم مطالب وتعداد شرکت کنندگان، با انتشار بیانیه هیئت داوران ، اسامی برندگان نهایی این مسابقه نیز اعلام میگردد:

هیئت داوران با ابراز صمیمانه ترین مراتب تقدیر و تشکر از حضور شور آفرین وبلاگ نویسان در این مسابقه اعلام میدارد که :داوری این مسابقات در دو بخش محتوایی و تولیدی بودن مطالب به دقت انجام و ملاک های متعددی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.هیئت داوران برای هر بخش امتیاز معینی منظور و وبلاگ های برتر در مجموع به عنوان برترین ها شناخته شدند.

بدین ترتیب نتایج به شرح زیر می باشد:

او كمی از بچه هایی كه در حال كندن هستند فاصله می گیرد دست تو را می گیرد و با خود به جایی كه بلندتر از دیگر جاهاست می برد ،هر دو می نشینید حاجی كاملا بچه ها را زیر نظر داردمی گوید :

- پسر جان شبهای عملیات چون فرصت نبود شهدا را به عقب منتقل كنیم بعضی از جنازه ها جا می موند بعد ممكن بود اون منطقه به دست عراقیا بیفته رو همین حساب اونا هموجور كه ما رو كشته های اونا خاك می ریختیم  شهدای ما رو خاك می كردن .حالا كسانی كه در اون شبها شاهد شهادت هم رزمای خودشون بودن محل هارو می گن تا ما جنازه هارو ببریم و تحویل خونواده هاشون بدیم .

-اگه شهیدی پیدا نشه چی؟

سرت به بالش است اما فكرت در منطقه سیر می كند نمی دانی كی خوابت می برد .

طوفان ماسه و رمل ، بیابانهای فكه را به هم ریخته . باد ماسه های داغ را به صورتت می كوبد و از شلاق ماسه ها صورتت  كبود شده است . رمه ات به گوشه ای از دشت رمیده و مثل ماهیانی  كه از دریا به دشت افناده باشند از تشنگی در حال جان كندنند. تو از آنها می گریزی و فریاد میزنی.     

گوسفندانت كه جان می دهند و آرام می گیرند طوفان هم فروكش می كند .آقای چراغ به دست را می بینی كه ازكنار تابلو فلزی ،  به تپه مورد علاقه ات نزدیك می شود به تپه كه می رسد خم می شود و جنازه ای را از روی تپه بر می دارد و آن را روی دستانش می گیرد و به سمت تو حركت میكند ، صدای اذان همیشگی شنیده می شود . 

تمام بدنت می لرزد در آن گرما احساس سردی می كنی ، قطره ای عرق سرد ا ز گودی شانه هایت به پایین سرازیر می شود .

جوان هم با تو دست می دهد حاجی دستش را روی سرت می كشد و می گوید:

- از اومدن ما ناراحت شدی ؟.

-  نه.

- چرا ، از چهرت معلومه . ما برا پیدا كردن دوستامون اینجا اومدیم ، خدا كنه بتونیم اونارو پیدا كنیم .

-دوستای شما ، ولی اینجا من كسی رو ندیدم .ولی چرا یكی از اونا رو دیدم یه شب وقتی میخواستم از اینجا برم یه نفر با یه فانوس پر نور رو اون تپه، وایساده بود من ترسیدم و زود گله رو جمع كردم  و رفتم .هر وقت دیر تر از غروب آفتاب به خونه برم اونو می بینم. ولی تا نزدیكش می شم…

حاجی و سعید لبخندی می زنند . حاجی خنده ش را از تو پنهان می كند و می گوید :

-  نه پسر جان دوستای ما زنده نیستن. راستی اسمت چیه؟

- عباس 

سعید قطب نمایی را از جلد بیرون می آورد با قطب نما به درخت كناری كه تو سفره ات را به آن  آویزان كرده ای  نشانه می رود و بعد چیزی روی كاغذ یادداشت می كند در همان حال از تو می پرسد :

- عباس جان تا به حال به جنازه ای تو این منطقه برخورد كردی؟.

تو می ترسی ، عرق سردی روی پیشانیت می نشیند با صدای بریده ای می گویی:

- نه آقا  ، ج ….جنازه كی ؟!.

هفتمين مين را که  خنثي کردم و به دست صابر دادم ، سيخک را برداشتم و با عجله شروع به سيخک زدن زمين کردم .هنوز يک متر پيشروي نکرده بوديم که دستي از پشت  شانه ام را نوازش کرد و گفت :

خسته نباشي برادر .

با تعجب سر برگرداندم ، در تاريکي مطلق شب نمي شد او را شناخت .گفتم :

ببخشيد شما ؟!

از نيروهاي تک کننده گردان ميثم هستم .

در  پایگاه کانی باغ (پسوه) و توی سنگر ی که برای مسجد در نظر گرفته شده بود پشت سر یکی از بچه ها قامت بستیم و نماز مغرب را  شروع به خواندن کردیم که صدای تیر اندازی بی امان نگهبان ها شروع شد . تا آن زمان سابقه نداشت که نگهبانها در هیچ زمانی تیراندازی کنند . سجده اول رو که به جا آوردیم شدت تیر اندازی هم بیشتر شد فرمانده که صف اول نماز بود نمازش را شکست و از نمازخانه با عجله بیرون رفت .در سجده دوم بودیم که صدای یکی از سربازان شنیده شد که داد می زد بچه ها جناب سروان می گه زودتر بیان به پایگاه حمله شده .